Lancaster House mund të jetë larë nga rrezet e diellit ndërsa liderët evropianë u mblodhën për të përcaktuar një rrugë përpara për Ukrainën.
Por mbi majë ishte një re e varur mes madhështisë së praruar të ish-shtëpisë mbretërore në Londrën qendrore.
Ajo erdhi në formën e një pyetjeje – a ia vlente e gjitha? A ishte i mjaftueshëm ky grumbullim i fuqive evropiane për të zhvendosur numrin diplomatik? Apo e kishin vendosur Shtetet e Bashkuara që të shkonin të vetme për të gjetur një armëpushim në Ukrainë?
Përgjigja e kryeministrit ishte se Europa kishte ende një rol për të luajtur. Ai tha se Mbretëria e Bashkuar, Franca dhe të tjerët do të punojnë me Ukrainën në një plan për të ndaluar luftimet dhe më pas do të diskutojnë atë plan me SHBA-në.
Ai tha se Evropa do të vazhdojë ndihmaT ushtarake tani dhe, në rast të një marrëveshjeje paqeje, ajo do të rrisë aftësitë mbrojtëse të Ukrainës, duke ndërtuar “forcat e armatosura dhe mbrojtjen kufitare” të vendit për të siguruar që “Ukraina mund të përdorë municione, financa dhe pajisje për të mbrojtur veten”, sipas përfundimeve zyrtare të samitit.
Dhe Sir Keir tha se do të kishte një “koalicion” për të mbrojtur Ukrainën dhe për të garantuar paqen. Se kush ose çfarë do të përfshijë kjo nuk është ende e qartë. Kryeministri tha vetëm se do të ketë “një forcë të përbërë nga partnerë europianë dhe të tjerë”.
Mbretëria e Bashkuar dhe Franca kanë thënë tashmë se do të jenë të gatshme të vendosin forca në terren në Ukrainë për të ndihmuar në parandalimin e agresionit rus.
Synimi, me sa duket, është të forcojë ofertën evropiane për garancitë e sigurisë së pasluftës për Ukrainën në një përpjekje për të bindur Donald Trumpin të premtojë një mbështetje ushtarake amerikane.
Sir Keir nuk e ndan këtë pikëpamje, duke thënë në mënyrë eksplicite “për të mbështetur paqen në kontinentin tonë dhe për të pasur sukses, kjo përpjekje duhet të ketë mbështetjen e fortë të SHBA”.
Ky samit ishte në shumë mënyra një përpjekje e Evropës për të marrë njëfarë pronësie mbi diplomacinë. Në javët e fundit, përpjekjet për t’i dhënë fund luftimeve në Ukrainë janë udhëhequr nga Trump duke folur me presidentin rus Vladimir Putin dhe me homologun e tij ukrainas Volodymyr Zelensky.
Evropianët gjithashtu donin të gjenin mënyra për të riparuar aleancën transatlantike, e cila po duket mjaft e brishtë pas konfrontimit midis Trump dhe Zelensky në Zyrën Ovale të premten.
Në javët e fundit, administrata amerikane ka ndjekur aleatët e saj evropianë; duke vënë në pikëpyetje demokracinë e tyre, duke votuar kundër tyre në Kombet e Bashkuara dhe – në formën e kryezbatuesit të presidentit, Elon Musk – duke thënë se edhe SHBA-ja duhet të largohet nga aleanca ushtarake e NATO-s.
Diplomatët thonë se SHBA-ja është e gatshme të de-përshkallëzojë tensionet me Zelensky-n, por të dielën pati mesazhe të përziera. Sekretari amerikan i Shtetit, Marco Rubio, tha se Amerika ishte e gatshme të angazhohej me Ukrainën, por Këshilltari i Sigurisë Kombëtare, Mike Waltz, sugjeroi se Zelensky mund të jepte dorëheqjen si pjesë e çdo armëpushimi.
Pra, rezultati i samitit të Lancaster House ishte në dukje një front i bashkuar evropian në mbështetjen e Zelensky, me premtimin për më shumë mbështetje ushtarake për Ukrainën që do të vinte.
Por reja që fshihet në qiellin e Londrës mbetet ajo që bëjnë Shtetet e Bashkuara më pas. Dhe kjo nuk është ende e qartë. Trump dhe zëvendësi i tij e kanë antipatinë e tyre ndaj Zelenskit po aq të qartë sa edhe besimin e tyre te Putini.
